Η έλλειψη οργάνωσης που επικρατεί δεκαετίες στο δημόσιο έφερε στασιμότητα και στον ιδιωτικό τομέα. Το 80% των ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι σε τριτοκοσμικό επίπεδο με λογική δεκαετίας του 70΄. Οι συνθήκες εργασίας κακές. Υπάρχει εκμετάλλευση της ανάγκης του εργαζομένου για δουλειά.
Το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί που συνεχίζουν να χαϊδεύουν αυτιά για ψήφους και δεν κάνουν το σωστό.
Θα αλλάξει η στάση των πολιτικών από δω και πέρα;
Η απλά θα συνεχίσουν την ίδια τακτική μοιράζοντας επιδοτήσεις και δάνεια με τα ίδια κριτήρια χωρίς έλεγχο αν πραγματικά επενδύονται τα χρήματα; Κατά αυτό τον τρόπο όμως θα συνεχίζεται η ασυδοσία ορισμένων επιχειρηματιών. Και ποια θα είναι η κατάληξη; Καμία ουσιαστική ανάπτυξη και κανένα αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα.
Απλά θα σκάσει άλλη μια φούσκα.
Δε λείπουν τα χρήματα γιατί 30 χρόνια δόθηκαν πολλές επιδοτήσεις και δάνεια ,δηλαδή πόροι σπαταλήθηκαν άσκοπα.
Αυτό που πρώτα χρειάζεται ο Έλληνας είναι αλλαγή νοοτροπίας.
«Οργάνωση-προγραμματισμός–υπευθυνότητα-ευσυνειδησία-εργατικότητα».
Αν η αλλαγή αυτή νοοτροπίας διαποτίσει τους πολιτικούς τους δημοσίους υπαλλήλους τους μικροεπιχειρηματίες, τους εργαζόμενους τότε μόνο θα δούμε πραγματική βελτίωση!