του Παύλου Αθανασόπουλου
Αυτή η κυβέρνηση δεν λέει να σοβαρευτεί.
Εκεί που λες δόξα τω θεώ γρήγορα μεταπίπτεις στο Παναγία βοήθα.
Μπροστά στην παταγώδη αποτυχία της να εισπράξει τα δημόσια έσοδα και να αρχίσει
να πατάσσει στοιχειωδώς την φοροδιαφυγή εξαπολύει επί δικαίων και αδίκων ένα
Και λες ας το πάρει κι αυτό το ποτάμι, ας είναι το τελευταίο μη χρεωκοπήσει η χώρα κι’
ας αρχίσει μια καινούργια πορεία.
Και ξαφνικά μέσα σε πέντε μέρες παρά τις σοβαροφανείς δεσμεύσεις του κ. Βενιζέλου
το χαράτσι διπλασιάζεται.
Πλήρης αναξιοπιστία.
Και το χειρότερο εξαιρείται η εκκλησία από το χαράτσι τη στιγμή που θα το πληρώσουν άνεργοι και χαμηλόμισθοι στα όρια της φτώχειας που απλώς έχουν ένα σπιτάκι για
καταφύγιο.
Αυτή η κυβέρνηση νοιώθεις ώρες – ώρες ότι δεν είναι υποστηρίξιμη.
Κι όμως το πράγμα είναι αδιέξοδο.
Γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Όσο και αν φαίνεται παράξενο το πάθημα των Παπανδρέου – Βενιζέλου με τα περί πολιτικής διαπραγμάτευσης και η αποχώρηση της τρόϊκα ανέδειξαν κυρίως την γύμνια της αντιπολίτευσης.
Απέδειξαν ότι η παραμικρή προσπάθεια να διαπραγματευτούμε την μη τήρηση όρων
της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου μπορεί να οδηγήσει την χώρα στο χείλος της
χρεωκοπίας, της κατάρρευσης και της εξόδου από την ευρωζώνη.
Η εποχή του είπα-ξειπα και του στρίβειν δια του αρραβώνος παρήλθε ανεπιστρεπτί.
Το κλίμα στην Ευρώπη και διεθνώς είναι πολύ εχθρικό για τη χώρα.
Για ποια επαναδιαπραγμάτευση μιλά λοιπόν ο κ. Σαμαράς; Τόσο εκτός κλίματος;
Τόσο δεν κατάλαβε τίποτα;
Ή μήπως νομίζει ότι απευθύνεται σε ένα λαό χοχόλων και θα τους κοροϊδεψει;
Για να μη μιλήσουμε για τον κ. Τσίπρα που ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε στη
Θεσσαλονίκη ότι και στην ευρωζώνη πρέπει να μείνουμε και το μεγαλύτερο μέρος του χρέους να μας κουρέψουνε και καμμία αλλαγή να μη κάνουμε στο εσωτερικό μας.
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
Μη προτείνοντας ρεαλιστικές λύσεις λοιπόν η αντιπολίτευση το μόνο που κάνει είναι να σιγοντάρει ένα ανορθολογικό κίνημα άναρθρων κραυγών, επαναστατικής γυμναστικής και λεκτικής και φυσικής βίας.
Ο προπηλακισμός του Φώτη Κουβέλη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Τα ανορθολογικά κινήματα όμως, ανεξάρτητα πως αυτοπροσδιορίζονται, είναι πάντοτε φασιστικά. Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ με την έλλειψη ρεαλιστικών προτάσεων σιγοντάρουν ένα κλίμα Βαϊμάρης.
Η ευθύνη πέφτει λοιπόν σε αυτή την ανάπηρη κυβέρνηση.
Πρέπει να την πιέσουμε να ξεφύγει από τις δουλείες του αμαρτωλού παρελθόντος, από
τους πανίσχυρους θύλακες κρατισμού και συντεχνιασμού που υπάρχουν στους κόλπους
του ΠΑΣΟΚ.
Πρέπει να εφαρμόσει πλήρως τις δεσμεύσεις της 21ης Ιουλίου με τρόπο που να βγάζει
τη χώρα από την ύφεση και να δημιουργεί ορατές ελπίδες εξόδου από το λαβύρινθο της κρίσης.
Τα συνεχή χαράτσια δεν λύνουν το πρόβλημα.
Πρέπει να δημιουργήσει φοροεισπρακτικό μηχανισμό, να πατάξει την φοροδιαφυγή,
να αυξήσει τον αριθμό αυτών που πληρώνουν φόρο και να μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές, να μειώσει τους έμμεσους φόρους που γεννούν την ύφεση, αυξάνοντας τα
έσοδα από άμεσους φόρους, να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες, να
εξορθολογικοποιήσει τις δαπάνες για την υγεία, να εφαρμόσει το ενιαίο μισθολόγιο,
να απελευθερώσει πλήρως τα κλειστά επαγγέλματα.
Επειδή δεν υπάρχει άμεση εναλλακτική λύση η κυβέρνηση έχει βαρειά ευθύνη
απέναντι στη χώρα να πετύχει.
Αν κρίνει ότι δεν μπορεί ας προετοιμάσει μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης.
